آلودهکنندگان محیط زیست با نفوذ به تشکلهای ظاهرا حامی محیط زیست، سنگ صنایع خود را به سینه میزنند!
خبری در ماه اکتبر 2016 در رسانههای بلژیکی منتشر شده که نمونه جالبی از تعارض منافع در یک تشکل زیستمحیطی است که منافع پنهانی در مخالفت با روشهای واقعی و موثر مقابله با آلودگی محیط زیست دارد. یکی از این روش ها ودیعهگذاری بر ظروف نوشیدنی است که در بسیاری از کشورهای اروپایی در حال اجرا است اما هنوز در بلژیک عملیاتی نشده است.
قضیه از این قرار است که یک سازمان مردم نهاد در بلژیک به نام Bond Better Leefmilieu یا به اختصار BBL با اسناد و مدارکی قوی اثبات کرده که یک تشکل معروف و معتبر زیستمحیطی در اروپا به نام Clean Europe Network که فعالیتهای تبلیغاتی وسیع و کمپینهای پر خرج زیستمحیطی خصوصا در حوزه بستهبندیها و ظروف یکبار مصرف نوشیدنی و مواد غذایی دارد، در واقع لابیگر فروشگاههای زنجیرهای، صنایع بستهبندی و تولیدکنندگان نوشیدنی و مواد غذایی است.
BBL با استناد به بانکهای اطلاعاتی از جمله دادههای شفافیت برای لابیستهای اروپایی* توانسته اثبات کند که آقای ایمون بیتس (Eamonn Bates)، دبیرکل Clean Europe Network، همزمان دبیرکل یک مجموعه لابیگر برای صنایع بستهبندی به نام Pack2Go نیز هست. همچنین دادههای شفافیت اروپایی نشان میدهد که این فرد، لابیگر مجموعهای به نام Serving Europe هم هست که نمایندگی برندهای صنعت غذایی و نوشیدنی را به عهده دارد. بنابراین این شخص، همزمان لابیگر محیط زیست، صنعت بستهبندی و صنعت غذا و نوشیدنی است که منافع متضادی با هم دارند. بسیار روشن است که صنایع غذایی و بسته بندی از هرگونه محدودیت و پاسخگویی در قبال پسماندهای محصولاتی که وارد بازار و اجتماع کردند گریزان هستند، حال آنکه یک دلسوز محیط زیست طبعا به دنبال نیکداری محصولات، مسئولیت پذیری در قبال تولید و محافظت از محیط زیست در قبال محصولات تولیدی و مصرفی مثلا طروف یکبار مصرف پلاستیکی است.
نشانههای جزیی زیاد دیگری حاکی از تقلب این مجموعه و معرفی خود با عناوین متفاوت وجود دارد از جمله آنکه آدرس ثبتی هر سه مجموعه، محل دفتر آقای ایمون بیتس در بروکسل است و وبسایت هر سه تشکل، طراحی یکسان دارد و فقط رنگهای آنها متفاوت است.
اما یک آلوده کننده محیط زیست که لابیگر صنعت بستهبندی و نوشیدنی است، چگونه در یک تشکل زیستمحیطی کار میکند و اساسا در آنجا چه حرفی برای گفتن دارد؟ پاسخی که محقق و افشا کننده این موضوع داده آن است که این مجموعه معروف و پر نفوذ، اما جعلیِ زیستمحیطی، با مطرح کردن راهکارهای گمراه کننده برای جامعه و سیاستمداران و جلوگیری از اجرای راه حلهای واقعی، در واقع برای صنایع آلودهکننده محیط زیست زمان میخرد.
نحوه کار به این صورت است که مثلا با مطرح کردن اینکه “عامل اصلی آلودگی محیط زیست مردم، و نه صنایع، هستند” آحاد جامعه و تشکلهای زیستمحیطی را تشویق میکند که بر روی فرهنگسازی و ایجاد راهکارهای داوطلبانه کار کنند. به این صورت یا جهت دهی انرژی طرفداران محیط زیست به مسیری نیمه بنبست و طاقتفرسا، از اجرایی شدن طرحهای واقعی و موثر زیستمحیطی، مثلا ودیعهگذاری بر بطریها و ظروف یکبار مصرف توسط تولیدکنندگان، جلوگیری میکند و در واقع نقش ترمز را برای حرکتهای واقعی زیست محیطی ایفا میکند.
افشا کننده این موضوع، سازمان مردم نهاد BBL، میگوید: اینکه اینها همزمان مسئول تشکل زیستمحیطی و لابیگر صنعت بستهبندی و نوشیدنی هستند، مانند این است که مدیرعامل شرکت نفتی اگزون موبیل (بزرگترین تولیدکننده سوخت فسیلی دنیا)، همزمان مسئول کمیته محیط زیست و تغییرات اقلیمی جهانی هم باشد! مثال ساده تر این موضوع این است که در گله ای، گرگ چوپان باشد که در این حالت بیشترین تضاد منافع ذاتی را با مسئولیتش خواهد داشت.
خبر اصلی این رسوایی زیست محیطی در روزنامه استاندارد بلژیک، یکی از مشهورترین روزنامههای بلژیک با یک قرن سابقه مطبوعاتی، منتشر شده و رسانههای دیدهبان صنعت انگلیسی زبان از جمله کورپوریت یوروپ آبزروتوری نیز آنرا پوشش داده اند.
مجموعه BBL، به فعالیتهای پژوهشی خود در حوزه محیط زیست ادامه می دهد و در اکتبر 2017 اعلام کرد که یک تعارض منافع بزرگ دیگر در مجموعهای به نام Mooimakers که بازوری اجرایی حکومت بلژیک در مقابله با رهاسازی پسماند است، یافته است که بازهم صنایع آلوده کننده، با پرداخت پول به این مجموعه، از الطاف آنها در قانونگذاری و اجرا منتفع شدهاند. گزارش این مورد اخیر نیز در روزنامه استاندارد بلژیک منتشر شده است.
نتیجهای که از این موارد میتوان گرفت آن است که اگر یک فعال محیط زیست یا سیاستمداری در این حوزه با قوانین و اقدامات موثر و واقعی برای حفظ محیط زیست مخالفتی ویژه دارد، احتمالا باید تعارض منافعی با حفاظت از محیط زیست داشته باشد. شاید در این مواقع بتوان گفت “همیشه پای صنعت در میان است”.
پی نوشت:
*دادههای شفافیت برای لابیستهای اروپایی از طریق مراجعه به EU’s Transparency Register به دست می آید. بعضی سایتها، این دادهها را خوانش و دستهبندی کردهاند و برای هر شرکت مشاورهای، کارپرداز و لابیگر اروپایی یک پروفایل ساختهاند، مانند موردی که در این متن به آن اشاره شده است.